در هر یك از موارد مذكور در مواد 15، 16، 17و 19 چنانچه كارفرما پس از رفع حالت تعلیق از پذیرفتن كارگر خودداری كند، این عمل در حكم اخراج غیرقانونی محسوب می شود و كارگر حق دارد ظرف مدت 30 روز به هیأت تشخیص مراجعه نماید (درصورتیكه كارگر عذر موجه نداشته باشد) و هرگاه كارفرما نتواند ثابت كند كه نپذیرفتن كارگر مستند به دلایل موجه بوده است، به تشخیص هیأت مزبور مكلف به بازگرداندن كارگر به كار و پرداخت حقوق یا مزد وی از تاریخ مراجعه به كارگاه می باشد و اگر بتواند آنرا اثبات كند به ازاء هر سال سابقه كار 45 روز آخرین مزد به وی پرداخت نماید.
تبصره- چنانچه كارگر بدون عذر موجه حداكثر 30 روز پس از رفع حالت تعلیق، آمادگی خود را برای انجام كار به كارفرما اعلام نكند و یا پس از مراجعه و استنكاف كارفرما، به هیأت تشخیص مراجعه ننماید، مستعفی شناخته می شود كه در این صورت كارگر مشمول اخذ حق سنوات بازاء هر سال یكماه آخرین حقوق خواهد بود.
مبحث سوم- خاتمه قرارداد كار
نامهای جایگزین قانون: ندارد
برای ارسال نظر, لطفاً وارد شوید.