از لحاظ مقررات این قانون، كارآموز به افراد ذیل اطلاق میشود:
الف – كسانی كه فقط برای فرا گرفتن حرفه خاص، بازآموزی یا ارتقاء مهارت برای مدت معین در مراكز كارآموزی و یا آموزشگاههای آزاد آموزش می بینند.
ب – افرادی كه به موجب قرارداد كارآموزی به منظور فرا گرفتن حرفه ای خاص برای مدت معین كه زاید بر سه سال نباشد، در كارگاهی معین به كارآموزی توأم با كار اشتغال دارند، مشروط بر آنكه سن آنها از 15 سال كمتر نبوده و از 18 سال تمام بیشتر نباشد.
تبصره 1 - كارآموزان بند الف ممكن است كارگرانی باشند كه مطابق توافق كتبی منعقده با كارفرما به مراكز كارآموزی معرفی می شوند و یا داوطلبانی باشند كه شاغل نیستند و راساً به مراكز كارآموزی مراجعه می نمایند.
تبصره 2(اصلاحی 08ˏ04ˏ1390)- دستورالعملهای مربوط به شرایط پذیرش، حقوق و تكالیف دورة كارآموزی داوطلبان مذكور در بند «ب» با پیشنهاد شورایعالی كار، به تصویب وزیر تعـاون، كار و رفاه اجتماعی میرسد.
نامهای جایگزین قانون: ندارد
برای ارسال نظر, لطفاً وارد شوید.