ـ مالیات و عوارضی كه مؤدیان برای خرید كالاها و خدمات مورد نیاز برای انجام فعالیت های اقتصادی خود پرداخت می كنند، به عنوان اعتبار مالیاتی آنان منظور شده و از مالیات و عوارض فروش آنها كسر می شود. در صورتی كه جمع اعتبار مالیاتی مؤدی در هر دوره مالیاتی بیشتر از مالیات و عوارض فروش وی باشد، سازمان موظف است مبلغ مازاد را به دوره و یا دوره های بعد منتقل نماید. در صورتی كه مؤدی درخواست كند كه مازاد مزبور به وی مسترد گردد، سازمان موظف است حداكثر ظرف یكماه از تاریخ ثبت درخواست، نسبت به استرداد مابه التفاوت مذكور از محل وصولی های جاری اقدام نماید، در غیر این صورت، مشمول خسارتی به میزان دو درصد (2%) در ماه از تاریخ ثبت درخواست نسبت به مبلغ قابل استرداد و مدت تأخیر می باشد كه توسط سازمان و از محل وصولی های جاری پرداخت می گردد. متخلفین از اجرای این حكم با درخواست مؤدی و رأی هیأت رسیدگی به تخلفات اداری به مجازات بند «د» ماده (9) قانون رسیدگی به تخلفات اداری مصوب 1372/9/7 محكوم می شوند.
تبصره 1 ـ مالیات و عوارض خرید نهاده های مربوط به طرحهای تملك دارایی های سرمایه ای (عمرانی) دولت قابل استرداد نیست و جزء بهای تمام شده دارایی های مزبور منظور می گردد.
تبصره 2 ـ در صورتی كه مؤدی فقط به عرضه كالاها و ارائه خدمات معاف اشتغال داشته باشد و یا طبق مقررات این قانون كالا و خدمات وی مشمول مالیات و عوارض نباشد، مالیات و عوارض پرداختی بابت خرید نهاده های آنها قابل تهاتر یا استرداد نمی باشد.
تبصره 3 ـ در صورتی كه مؤدی به عرضه توأم كالاها و خدمات مشمول و معاف اشتغال داشته باشد، صرفاً مالیات و عوارضی كه بابت خرید نهاده های مورد نیاز برای تولید كالاها و خدمات مشمول پرداخت كرده است، حسب مورد، قابل كسر، تهاتر یا استرداد است.
تبصره 4 ـ صرف نظر از آنكه مؤدی به عرضه كالاها و خدمات معاف یا مشمول اشتغال داشته باشد، مالیات وعوارض خرید مربوط به ماشین آلات خطوط تولید وی قابل كسر، تهاتر و استرداد می باشد.
تبصره 5 ـ آن قسمت از مالیات و عوارض پرداختی مؤدیان كه طبق مقررات این قانون قابل تهاتر یا استرداد نیست، به عنوان هزینه های قابل قبول موضوع قانون مالیات های مستقیم محسوب می شود.
تبصره 6 ـ سازمان مكلف است با رعایت تبصره های (2) و (4) این ماده مالیات و عوارض پرداختی واحدهای تولیدی یا معدنی دارای مجوز تأسیس را كه در دوره های قبل از بهره برداری جهت خرید كالاها و خدمات مورد نیاز برای تأسیس و راه اندازی واحد مورد نظر پرداخت كرده اند، مسترد نماید.
تبصره 7 ـ مالیات و عوارضی كه در موقع خرید كالاها و خدمات توسط شهرداری ها و دهیاری ها برای انجام وظایف و خدمات قانونی پرداخت می گردد، طبق مقررات این قانون قابل تهاتر و یا استرداد است.
تبصره 8 ـ مالیات و عوارض پرداخت شده توسط سفارتخانه ها، مأموریت های دیپلماتیك، پست های كنسولی، مأموران دیپلماتیك و كاركنان اداری و فنی آنها كه تبعه دولت جمهوری اسلامی ایران نمی باشند، به شرط عمل متقابل و همچنین مالیات و عوارض پرداخت شده توسط دفاتر سازمان های بین المللی و اعضای آنان كه مقیم جمهوری اسلامی ایران می باشند (اتباع غیرایرانی)، با ارائه اسناد و مدارك مثبته، قابل استرداد است. نحوه استرداد به موجب دستورالعملی است كه توسط وزارتخانه های امور خارجه و امور اقتصادی و دارایی (سازمان) تصویب و ابلاغ می شود.
فصل سوم ـ معافیت ها
نامهای جایگزین قانون: ندارد
برای ارسال نظر, لطفاً وارد شوید.