ـ مأخذ محاسبه مالیات و عوارض فروش كالاها و خدمات، در مورد مؤدیان عضو سامانه مؤدیان، ارزش فروش مندرج در صورتحساب الكترونیكی است كه توسط آنان در سامانه مزبور ثبت شده است.
تبصره 1 ـ مأخذ محاسبه مالیات و عوارض فروش كالاها و خدمات در مورد مؤدیانی كه عضو سامانه مؤدیان نیستند و نیز مؤدیان متخلف موضوع ماده (9) قانون پایانه های فروشگاهی و سامانه مؤدیان، ارزش روز كالا یا خدمت در زمان تعلق می باشد كه توسط سازمان بر اساس اطلاعات موجود در سامانه مؤدیان، استعلام از مراجع ذی صلاح یا تعیین كارشناس یا هیأت كارشناسی مشخص می شود. همچنین سازمان می تواند برای تعیین مأخذ مشمول مالیات مؤدیان مزبور، از دفاتر، اسناد و مدارك (اعم از الكترونیكی یا غیرالكترونیكی) آنها استفاده نماید. مؤدی مكلف است دفاتر، اسناد و مدارك مذكور را در صورت درخواست مأموران مالیاتی، كارشناس یا هیأت كارشناسی به آنان ارائه كند.
تبصره 2 ـ موارد زیر جزء مأخذ محاسبه مالیات و عوارض نمی باشد:
الف ـ انواع تخفیفات اعطائی؛
ب ـ مالیات و عوارض موضوع این قانون كه قبلاً توسط عرضه كننده كالا یا ارائه دهنده خدمت پرداخت شده است؛
پ ـ سایر مالیات های غیرمستقیم و عوارضی كه به موجب قوانین موضوعه هنگام عرضه كالا یا ارائه خدمت به آن تعلق گرفته است؛
ت ـ وجوهی كه به موجب سایر قوانین وصول می شود و به حساب درآمد عمومی یا به حساب درآمد شهرداری ها واریز می گردد؛
ث ـ كمك های پرداختی شهرداری ها و دهیاری ها به سازمان های غیرانتفاعی وابسته به خود طبق قوانین و مقررات موضوعه، مشروط به آنكه مالیات متعلقه به عنوان بخشی از آن احتساب نشده باشد؛
ج ـ یارانه پرداختی دولت بابت جبران تمام یا قسمتی از قیمت كالاها و خدمات مشمول قیمت گذاری؛ مشروط به آنكه مالیات فروش به عنوان بخشی از آن احتساب نشده باشد.
چ ـ وجوهی كه از ردیفهای بودجه ای مصوب دستگاهها بین شركتهای تابعه در قوانین بودجه سنواتی جا به جا می شود مشروط بر آنكه بابت خرید یا فروش كالا و خدمات نباشد.
نامهای جایگزین قانون: ندارد
برای ارسال نظر, لطفاً وارد شوید.