(منسوخه 17ˏ12ˏ1351)- در تشخیص درآمد مشمول مالیات محاسبه استهلاك دارائی و هزینههای تأسیس و سرمایهای با رعایت اصول زیر انجام میشود.
1 - آن قسمت از دارائی ثابت كه بر اثر استعمال یا گذشت زمان یا سایر عوامل بدون توجه بتغییر قیمتها ارزش آن تقلیل مییابد قابل استهلاكاست.
2 - مأخذ استهلاك قیمت تمام شده دارائی میباشد.
3 - استهلاك از تاریخی محاسبه میشود كه دارائی قابل استهلاك آماده برای بهرهبرداری در اختیار مؤسسه قرار میگیرد.
در صورتیكه دارائی قابل استهلاك در نیمه اول سال مالیاتی در اختیار مؤسسه قرار گیرد استهلاك آن برای تمام سال احتساب میگردد و چنانچه در نیمهدوم سال به دارائی مؤسسه اضافه شود استهلاك آن از سال بعد شروع خواهد شد.
4 - هزینههای تأسیس از قبیل مخارج ثبت مؤسسه و حق مشاوره و نظائر آن و هزینههاﻯ زائد بر درآمد دوره قبل از بهرهبردارﻯ جز در مواردیكه ضمن جدول مقرر در ماده127 این قانون تصریح خواهد شد حداكثر تا مدت چهار سال از تاریخ بهرهبردارﻯ بطور مساوی قابل استهلاك است.
5 - در صورتیكه بر اثر فروش مال قابل استهلاك یا مسلوبالمنفعه شدن ماشین آلات زیانی متوجه مؤسسه گردد زیان حاصل معادل ارزش مستهلك نشده دارائی منهای حاصل فروش (در صورت فروش) یكجا قابل احتساب در حساب سود و زیان همان سال میباشد.
تبصره ـ در مورد محاسبه مالیات تهیه كنندگان فیلمهای ایرانی كه در ایران تهیه میشود قیمت تمام شده فیلم در سال اول بهره برداری و در صورتیكه درآمد فیلم تكافو نكند در سالهای بعد در محاسبه درآمد مشمول مالیات منظور خواهد شد.
نامهای جایگزین قانون: ندارد
برای ارسال نظر, لطفاً وارد شوید.