در تصمیم مربوط به صدور هریك از پروانه های بهره برداری اجباری از اختراع مقدم یا مؤخّر باید حدود و كاربرد پروانه، هزینه متناسبی كه باید به مالك اختراع مورد نظر پرداخت شود و نیز شرایط پرداخت تعیین گردد. هریك از طرفین می تواند با اثبات اینكه بهره بردار نتوانسته است طبق مفاد تصمیم مذكور و شرایط آن عمل كند، درخواست لغو پروانه بهره برداری اجباری را همراه با مدارك و مستندات مربوط، به مرجع ثبت تسلیم كند. هیأت موضوع ماده (40) این قانون با احراز عدم رعایت مفاد تصمیم و شرایط آن، پروانه بهره برداری اجباری را لغو می كند.
تبصره - مالك اختراع و دارنده پروانه بهره برداری اجباری می توانند نسبت به میزان هزینه تعیین شده برای صدور پروانه بهره برداری اجباری، ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ تصمیم هیأت موضوع ماده (40) این قانون، در مراجع صالح قضائی اعتراض كنند. این اعتراض، مانع از بهره برداری از پروانه بهره برداری اجباری نیست.
نامهای جایگزین قانون: ندارد
برای ارسال نظر, لطفاً وارد شوید.