صندوق مكلف است بدون أخذ تضمین از زیان دیده یا مسبب زیان، خسارت زیان دیده را پرداخت نموده و پس از آن مكلف است به شرح زیر به قائم مقامی زیان دیده از طریق مراجع قانونی وجوه پرداخت شده را بازیافت كند:
الف - در صورتی كه پرداخت خسارت به سبب نداشتن، انقضاء یا بطلان بیمه نامه باشد به مسبب حادثه رجوع می كند.
ب - در صورتی كه پرداخت خسارت به سبب تعلیق یا لغو پروانه یا توقف یا ورشكستگی بیمه گر موضوع ماده (22) این قانون باشد به بیمه گر و مدیران آن رجوع می كند.
پ - در صورتی كه پرداخت خسارت به سبب شناخته نشدن وسیله نقلیه مسبب حادثه باشد، پس از شناخته شدن آن حسب مورد به مسبب حادثه یا بیمه گر وی رجوع می كند.
ت - در صورتی كه پرداخت خسارت به سبب خارج از ظرفیت بودن سرنشینان داخل وسیله نقلیه مسبب حادثه باشد به مسبب حادثه رجوع می كند.
تبصره 1- در موارد زیر صندوق نمی تواند برای بازیافت به مسبب حادثه رجوع كند:
1- در موارد جبران كسری پوشش بیمه نامه ناشی از افزایش مبلغ ریالی دیه (پرداخت خسارت به استناد ماده (13) این قانون)
2- تعلیق یا لغو پروانه فعالیت شركت بیمه یا صدور حكم توقف یا ورشكستگی بیمه گر موضوع ماده (22) این قانون
3- در مواردی كه زیان دیدگان خارج از وسیله نقلیه بیش از سقف تعهدات بیمه گر موضوع تبصره ماده (12) این قانون باشند.
4- در مواردی كه صندوق به موجب قانون معادل دیه مرد مسلمان را به زیان دیده یا قائم مقام قانونی وی پرداخت می كند برای بازپرداخت مابه التفاوت دیه شرعی با دیه مرد مسلمان
تبصره 2- صندوق مجاز است با در نظر گرفتن شرایط و وضعیت وقوع حادثه، علت نداشتن بیمه نامه، سوابق بیمه ای مسبب حادثه، وضعیت مالی و معیشتی مسبب حادثه و سایر اوضاع و احوال مؤثر در وقوع حادثه نسبت به تقسیط یا تخفیف در بازیافت خسارت از مسبب حادثه اقدام كند. نحوه بازیافت از مسبب حادثه با رعایت مقررات راجع به نحوه اجرای محكومیت های مالی و میزان بازیافت مطابق آیین نامه ای است كه بنا به پیشنهاد هیأت نظارت صندوق و مجمع عمومی صندوق به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی می رسد.
نامهای جایگزین قانون: ندارد
برای ارسال نظر, لطفاً وارد شوید.