در هم تنیدگی حقوق و هیجان: روزنه‌های ورود هیجان به دادرسی

خلاصه خبر:

هیجان وارد فرآیند تصمیم‌گیری می‌شود، چه بازیگران حقوقی متوجه آن باشند یا خیر. حقوق به صورت پیشینی نمی‌تواند له یا علیه هیجان‌ها باشد، بلکه واکنش به هیجان با توجه به شرایط و هدف حقوق تعیین می‌شود. قضات در استفاده از هیجانات خود ممکن است دچار خطا شوند. تصحیح این خطاها مستلزم شناسایی ورودی‌های هیجان به حقوق است. این نوشتار با استفاده از مطالعه کتابخانه‌ای و با استفاده از رویکرد مطالعات هنجاری حقوق و بازیگر حقوقی ، بر آن است تا شماری از این موارد را روشن سازد. هیجان در دادرسی می‌تواند برای قاضی نقش ابزار کار او را بر عهده گیرد، به این معنا که ذهن او را به سوی اهمیت مفاهیم عدالت و بشردوستی هدایت کند، مفاهیم حقوقی کلی مانند کرامت انسانی و انصاف را بگستراند یا او را در موقعیت مناسب برای پاسخ‌دهی به نقض حق‌ها قرار دهد. قوانین به عنوان موضوع کار قاضی از اساس آکنده از هیجان است و نمی‌توان از او انتظار داشت در برابر این هجمه‌ی هیجانی، مانند ماشینی عمل کند که عاری از هرگونه حس انسانی است. همچنین قوانین خود نیز هیجان را ایجاد می‌کنند. اگر قضات تشویق شوند در تفسیر حق‌ها از هیجان استفاده کنند، ابزاری تصحیح‌گر در برابر شکل‌گرایی حقوقی افراطی در اختیار خواهند داشت و می‌توانند با تصمیمات خود هیجانات را مدیریت کنند. بنابراین، نقش قاضی به جای سرکوب هیجانات، می‌تواند پروراندن هیجان‌های سازوار با استفاده از تصمیمات قضایی باشد.