بنیان‌های فقهی حقوقی نظم عمومی

خلاصه خبر:

نظم عمومی در همه جوامع از اهمیت بالایی برخوردار است؛ زیرا بستر توسعه و تعالی است. از طرفی رابطه تنگاتنگ نظم عمومی با آزادی‌های فردی و اجتماعی بررسی آن را ضروری ساخته است. نظم عمومی در هر جامعه‌ای تابعی از ارزش‌های آن جامعه است. براین‌اساس، مسئله مورد بررسی در مقاله حاضر این است که بنیان‌های فقهی حقوقی که نظم عمومی بر آن متنی است، کدام است؟ مقاله حاضر توصیفی تحلیلی بوده و با استفاده از روش کتابخانه‌ای به بررسی موضوع مورد اشاره پرداخته شده است. یافته‌های مقاله بر این امر دلالت دارد که امنیت و آسایش عمومی، رعایت موازین اسلامی و عدم سرپیچی از احکام خداوند، مبارزه با کفار و تعدی کنندگان، مقابله با فساد و تفرقه، اعتصام به حبل‌الله و وفای به عهد مهم‌ترین عناصر و بنیان‌های فقهی نظم عمومی است. امنیت عمومی، مصالح عمومی و بهداشت عمومی نیز بنیان‌های حقوقی نظم عمومی از دیدگاه حقوقی است. در فقه و حقوق ایران، نظم عمومی نسبت به آزادی‌های فردی و اجتماعی در اولویت است. نظم عمومی باعث محدودیت‌هایی در برخی آزادی‌های فردی و اجتماعی‌ می‌شود. این وضعیت در حقوق اساسی ایران نیز مصداق داشته و در برخی موارد آزادی‌های فردی با هدف تحقق نظم عمومی محدود شده است. هرچند نظم عمومی زمینه تحقق آزادی‌های فردی و اجتماعی را فراهم می‌کند؛ زیرا در فقدان نظم عمومی، نمی‌توان از تحقق آزادی‌های فردی و اجتماعی سخن به میان آورد، اما به‌نظر می‌رسد لازم است سازوکارهای تقنینی حمایت از آزادی‌های فردی و اجتماعی در مواجهه با نظم عمومی تقویت شود