تحلیل رقابتی تحدید میزان عرضه در توافقات عمودی؛ ( مطالعه تطبیقی درحقوق آمریکا، اتحادیة اروپا و ایران)

خلاصه خبر:

تحدید میزان عرضه از سوی بنگاه اقتصادی بالادست همواره یکی از موضوعات بحث برانگیز در حوزه حقوق رقابت بوده است. این تحدیدات مظنون واجد آثار مطلوب و ناروا برای فضای رقابت، فنّاوری و نوآوری می باشند که همین امر ارزیابی تبعات رقابتی را با توجه به شرایط اقتصادی ایران بسیار دشوار می سازد و دخالت حقوق رقابت را می طلبد. روند ارزیابی موضوع درحقوق رقابت ایالات‌متحده واتحادیۀ اروپا بر اساس ضوابط روشن و تمهیدات خاص با عنایت به موازین خاص نظام مالکیت فکری صورت می‌گیرد. لیکن چارچوب رقابتی این تضیقات در حقوق ایران به ویژه درعرصه فنّاوری و نوآوری با توجه به مقررات ناقص، مبهم ورویة قضایی ناکارآمد، هنوز روشن نیست. این مقاله می کوشد، با مطالعه رهیافت-های نظام حقوقی آمریکا و اتحادیۀ اروپا به تحلیل موضع حقوق رقابت ایران بپردازد. بررسی تطبیقی موضوع در دو نظام حقوقی آمریکا و اروپا نشان می دهد که سرنوشت رقابتی این رویه محدودکننده معمولاً با توجه به ساختار بازار نوآوری وفنّاوری، واکنش عرضه وتقاضا به تغییرات قیمتی، رفتار رقبا و نیاز مصرف کنندگان تعیین می شود. درحقوق رقابت ایران، قانونگذار نظر جامعی نسبت به این تحدیدات ندارد، صرفاً به صورت حصری و بدون توجه به به مقتضیات خاص بازارهای فنّاوری و نوآوری، تحدید میزان عرضه مخل رقابت و توسط بنگاه اقتصادی مسلط به منظور تغییرات قیمتی را ممنوع اعلام نموده است. لذا اصلاح مقررات قانونی با توجه مصالح بازارهای رقابتی و مالکیت فکری و وضع معافیت نامه قانونی به منظور ایجاد موازنه بین حفظ رقابت در بازار و تدوام فعالیت خلاقانه پیشنهاد میشود.