کشتار و قحطی؛ نتیجه تداوم درگیریها در سودان
وضعیت انسانی در سودان همچنان وخیم بوده و این درحالی است که ارتش این کشور (SAF) همچنان درگیر درگیری ویرانگر با شبهنظامیان نیروهای پشتیبانی سریع (RSF) است.
شاهدان و سازمانهای امدادی بینالمللی که در دارفور فعالیت میکنند، موارد گسترده و وحشتناکی از جنایتهای انجامشده توسط نیروهای پشتیبانی سریع را پس از تصرف خونین الفاشر، بازگو کردند. شواهد نشان میدهد که شبهنظامیان پشتیبانی سریع در کشتارهای دستهجمعی، تجاوز به زنان و دختران و گروگانگیری برای باجگیری دست داشتهاند.
هزاران نفر پس از فرار از الفاشر به مناطق اطراف مانند طویلا، همچنان مفقود هستند. هزاران غیرنظامی سودانی دیگر مجبور شدند به چاد (کشور همسایه) فرار کنند، جایی که وضعیت بشردوستانه بهتر نیست و سازمانها در بحبوحه کاهش بودجه سازمان ملل برای کمک به مردم تلاش میکنند.
تصاویر ماهوارهای نشان میدهد که نیروهای پشتیبانی سریع بهطور نظاممند تعداد زیادی از اجساد را در گورهای دستهجمعی در مناطق مختلف الفاشر سوزانده و دفن کردهاند تا آنچه را که یک سازمان پزشکی غیردولتی سودانی نسلکشی نامیده است، پنهان کنند.
طبقهبندی یکپارچه فاز امنیت غذایی یا IPC، بهتازگی تایید کرد که قحطی نه تنها در الفاشر، بلکه در کادوگلی، واقع در کردفان جنوبی نیز مشاهده شده است.
دیدهبان جهانی گرسنگی که توسط سازمان ملل حمایت میشود، اعلام کرد که ۲۰ منطقه دیگر در دارفور و کردفان نیز در معرض خطر جدی قحطی قرار دارند، زیرا بیشتر کمکها همچنان مسدود هستند.
ایمی پوپ، مدیرکل سازمان بینالمللی مهاجرت سازمان ملل، گفت که سودان بزرگترین بحران آوارگی در جهان را دارد و با وجود اینکه بیشتر کودکان و زنان را تحت تاثیر قرار میدهد، توجهی که شایسته آن است را دریافت نمیکند.
براساس گزارشها، حدود ۱۴ میلیون نفر در داخل سودان آواره شدهاند یا مجبور به فرار به کشورهای فقیر همسایه شدهاند.
در همین حال، پایگاه فوربز نوشت: قحطی در سودان حدود ۲۵ میلیون نفر را به خطر انداخته است. حدود نیمی از این کشور اکنون ناامنی غذایی شدیدی را تجربه میکند که تحلیلگران مورد حمایت سازمان ملل آن را شدیدترین بحران گرسنگی در سطح جهان توصیف میکنند.
شهرها بمباران شدهاند، بازارها و انبارها غارت شدهاند و جادههای ضروری برای غذا و دارو بهطور عمده مسدود شدهاند، الگویی که در گزارشهای معتبر اخیر IPC تایید شده است.
کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل و آژانسهای بشردوستانه، محاصرهها و انسدادهایی را شناسایی کردهاند که غیرنظامیان را بدون آذوقه به دام انداخته است.
به گفته اتحادیه پزشکان سودان، تنها در منطقه کردفان، در شهر محاصرهشده کادوگلی و شهر دیلینگ، پزشکان گزارش دادهاند که ۲۳ کودک در یک ماه به دلیل سوءتغذیه جان خود را از دست دادهاند.
کنوانسیونهای ژنو به وضوح بیان میکنند که گرسنگی دادن به غیرنظامیان بهعنوان یک روش جنگی ممنوع است. این قانون وجود دارد، زیرا بارها و بارها، صاحبان قدرت از گرسنگی بهعنوان ابزاری برای کنترل و سلطه استفاده کردهاند.
با این حال، این نخستینباری نیست که از قحطی برای مطیع کردن یک جمعیت سوءاستفاده شده است.