شرکتهای هوش مصنوعی بهدنبال کسب غنیمت از نسلکشی غزه
حدود ۲۰۰ نیروی نظامی آمریکا از اواسط اکتبر (مهر/آبان) در یک انبار بزرگ در جنوب اراضی اشغالی، حدود ۲۰ کیلومتری مرز شمالی نوار غزه، مشغول به کار بودهاند.
مرکز هماهنگی نظامی-غیرنظامی (CMCC) ظاهرا برای تسهیل اجرای آنچه طرح صلح ۲۰ مادهای دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا خوانده میشود، که اهداف ادعایی آن خلع سلاح مقاومت، بازسازی غزه و زمینهسازی برای خودمختاری و تشکیل کشور فلسطین است، تأسیس شده است. این طرح بهتازگی مورد تایید شورای امنیت سازمان ملل قرار گرفت.
با این حال، درحالی که هیچ نهاد فلسطینی در گفتوگوهای مربوط به آینده غزه دخیل نبوده است، دستکم ۲ شرکت خصوصی نظارتی آمریکایی راه خود را به طرحهای پس از جنگ کاخ سفید برای نوار غزه پیدا کردهاند.
براساس نمودار صندلی که توسط مجله +۹۷۲ مشاهده شده است، یک نماینده خدمات میدانی نرمافزار ماون Maven در مرکز هماهنگی نظامی-غیرنظامی حضور داشته است.
ماون که توسط شرکت فناوری آمریکایی پالانتیر Palantir ساخته شده، و نشان آن در طرحهای ارائهشده در داخل مرکز قابل مشاهده بود، دادههای نظارتی گرفتهشده از مناطق جنگی را برای تسریع عملیات نظامی آمریکا جمعآوری و تجزیه و تحلیل میکند.
به گفته رسانههای نظامی آمریکا، این سکو اطلاعات را از ماهوارهها، هواپیماهای جاسوسی، پهپادها، ارتباطات از راه دور رهگیریشده و اینترنت دریافت میکند و آن را در یک برنامه مشترک و قابل جستوجو برای فرماندهان و گروههای پشتیبانی بستهبندی میکند.
ارتش آمریکا، ماون را سکو میدان نبرد مجهز به هوش مصنوعی خود مینامد. این سکو پیش از این برای هدایت حملههای هوایی آمریکا در سراسر منطقه، ازجمله یمن، سوریه و عراق، به کار گرفته شده است.
پالانتیر فناوری خود را بهعنوان کوتاهکننده فرآیند شناسایی و بمباران اهداف نظامی، چیزی که مدیر ارشد فناوری این شرکت بهتازگی آن را بهینهسازی زنجیره کشتار توصیف کرده، به بازار عرضه کرده است.
در طول تابستان، پالانتیر قراردادی ۱۰ میلیارد دلاری برای بهروزرسانی و اصلاح سکو ماون برای نیروهای نظامی آمریکا به امضا رساند.
پالانتیر همچنین از ژانویه ۲۰۲۴ (دی/بهمن ۱۴۰۲) با ارتش رژیم صهیونیستی همکاری نزدیکی داشته است. این شرکت بهطور تهاجمی در حال استخدام کارمندان برای دفتر خود در اراضی اشغالی است که نخستینبار در سال ۲۰۱۵ افتتاح شد و در ۲ سال گذشته بهطور قابل توجهی گسترش یافته است.
علاوه بر ماون متعلق به پالانتیر، نام یک شرکت نظارتی دیگر مستقر در آمریکا در طرحهای ارائهشده در مرکز هماهنگی نظامی-غیرنظامی به چشم میخورد؛ دیتامینر Dataminr. این استارتآپ هوش مصنوعی از روابط نزدیک با سکوهای رسانههای اجتماعی مانند ایکس بهره میبرد تا به ایالتها و شرکتها اجازه دهد کاربران اینترنت را رصد کنند.
دیتامینر در اواسط دهه ۲۰۱۰ با ارائه دسترسی افبیآی به کل خروجی پایگاه کاربری ایکس (توییتر سابق) برای نظارت و هشدار به نیروهای امنیتی درمورد فعالیتهایی که جنایی و تروریستی خوانده شده، آغاز بهکار کرد.
اگرچه این شرکت بهعنوان ابزاری برای نظارت بر حوادث خشونتآمیز در شهرهای بزرگ به صورت لحظهای فروخته میشد، اما به نیروهای امنیتی و دولتها این امکان را میداد که فعالیتهای دیجیتالی گذشته هر کاربر رسانههای اجتماعی را رصد کنند و ارتباطها و تعاملهای فرد با دیگران را در رسانههای اجتماعی کشف کنند.
توییتر در آن زمان از دیتامینر بهعنوان شریک رسمی یاد میکرد و ۵ درصد از سهام این شرکت را در اختیار داشت. صندوق سرمایهگذاری خطرپذیر سازمان سیا، In-Q-Tel، نیز از سرمایهگذاران اولیه بود.
در طول دهه پس از آن، دیتامینر با ارتش و سازمانهای اجرای قانون آمریکا در سراسر این کشور همکاری نزدیکی داشته است. در طول نخستین دوره ریاستجمهوری ترامپ، دیتامینر با نیروهای پلیس محلی برای ردیابی اعتراضهای جنبش «جان سیاهپوستان مهم است» همکاری کرد، در حالی که در زمان ریاستجمهوری جو بایدن، روسای پلیس از خدمات این شرکت برای نظارت بر معترضان به سیاستهای دولت آمریکا، استفاده کردند.
اداره پلیس لسآنجلس در ماه مارس امسال (اسفند/فروردین) از دیتامینر برای نظارت بر معترضانی که خواستار آتشبس در غزه بودند و برای علامتگذاری سخنرانیهای حامیان فلسطین در اینترنت استفاده کرد.
حضور پالانتیر و دیتامینر در مرکز هماهنگی نظامی-غیرنظامی نشان میدهد که با وجود اشاره مبهم به حق تعیین سرنوشت فلسطین در طرح ترامپ، کنترل رژیم صهیونیستی بر غزه همچنان با سیستمهای نظارتی و تسلیحاتی مبتنی بر هوش مصنوعی در مرکز معماری امنیتی پس از جنگ بهطور عمیق پابرجا خواهد ماند.
برای فلسطینیان ۶ هفته نخست بهاصطلاح آتشبس، دریچهای به آنچه در انتظار است، میگشاید. مقامهای نظامی آمریکا در مرکز وسیع هماهنگی نظامی-غیرنظامی نظامیان صهیونیست را به صورت لحظهای زیر نظر دارند. با این حال، براساس اعلام وزارت بهداشت غزه، نظامیان اشغالگر از زمان اجراییشدن این توافق در ۱۰ اکتبر (۱۸ مهر ۱۴۰۴) بیش از ۳۴۰ فلسطینی را به شهادت رساندهاند.