عدالت آموزشی در کشور عملاً محقق نشده است - خانه ملت
عباس پاپیزاده عضو هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی در گفتوگو با با انتقاد از بیعدالتی آموزشی در کشور، گفت: متاسفانه امروز نظام آموزشی ما بهگونهای پیش میرود که فرزندان خانوادههای با استطاعت مالی بالاتر، با استفاده از کلاسهای تکمیلی، دورههای فوقبرنامه و مؤسسات آموزشی خاص، از فرصتهای بیشتری برای موفقیت در رقابتهای تحصیلی و ورود به دانشگاه برخوردار هستند. در مقابل، دانشآموزان مناطق روستایی و عشایری بهدلیل ناتوانی مالی، عملاً از این رقابت نابرابر باز میمانند. نماینده مردم دزفول در مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه استعدادهای فراوانی در میان دانشآموزان روستایی و عشایری وجود دارد، افزود: نبود امکانات و فرصت برابر باعث تضییع حق آنان میشود، بر اساس قانون اساسی و قوانین آموزشی کشور، وزارت آموزش و پرورش موظف است فرصتهای برابر تحصیلی را در سراسر کشور فراهم کند، اما متاسفانه این وزارتخانه نهتنها به تعهدات خود در مناطق محروم عمل نکرده بلکه حتی وظایف جاری خود را نیز بهدرستی انجام نمیدهد.
آموزش مجازی و تعطیلی مدارس عشایری؛ نادیدهگرفتن نیازهای اساسی
پاپیزاده با اشاره به تجربه دوران کرونا، ادامه داد: در ایام آموزش مجازی، مدارس عشایری عملاً تعطیل بودند؛ چراکه اینترنت، تجهیزات و حتی آنتندهی در بسیاری از مناطق وجود نداشت. دانشآموزان این مناطق نه تبلت داشتند و نه گوشی هوشمند، بنابراین از آموزش مجازی محروم ماندند. این وضعیت، مصداق آشکار بیتوجهی به عدالت آموزشی و تضییع حقوق دانشآموزان عشایری است.
این نماینده مردم در مجلس دوازدهم در مورد نگاه ویژه بودجهای به آموزش مناطق محروم، گفت: مجلس در چارچوب قانون اختیار محدودی برای تغییر ردیفهای بودجه دارد، اما در سالهای گذشته پیشنهادهایی برای تقویت عدالت آموزشی در مناطق روستایی و عشایری ارائه شد که متأسفانه با مخالفت دولت در کمیسیون تلفیق روبهرو شد. دولت با استدلالهای خاص خود مانع از تصویب ردیفهای حمایتی در این حوزه است.
وی در ادامه تصریح کرد: مجلس از ابزارهای نظارتی خود برای پیگیری این موضوع استفاده خواهد کرد؛ شخصاً پیگیر وضعیت آموزش در مناطق محروم هستم و در آینده نیز این مسیر ادامه خواهد داشت؛ وزارت آموزش و پرورش باید به تبعیض موجود در نظام آموزشی پایان دهد، چرا که چنین تبعیض آشکار، برخلاف اصل سوم قانون اساسی است.
پاپیزاده در پایان خاطر کرد: متأسفانه وزارت آموزش و پرورش در عمل بهگونهای رفتار میکند که هرجا صدای اعتراض بلندتر باشد، توجه بیشتری نشان میدهد؛ در حالیکه مناطق روستایی و عشایری بهدلیل نداشتن تریبون رسانهای، کمتر شنیده میشوند. این رویکرد ناعادلانه باید اصلاح شود تا عدالت آموزشی در معنای واقعی آن محقق گردد. /