تاملی در مسئله دشواری بازنگری قانون اساسی در ایران

خلاصه خبر:

دشواری بازنگری، بایسته‌ی استواری قانون اساسی است و از این رو، اصل بر دشواری امکان بازنگری است. اما هیچ متنی بی‌عیب و نقص نیست و گذشت زمان مثبت این امر است. بنابراین، میزان دشواری بازنگری قانون اساسی باید حد مشخصی داشته باشد و اگر چنین نباشد، آثار سوء آن در سلامت قانون اساسی رخ می‌نماید. از این رو لازم آمد طی پژوهشی مجزا، مسئله‌ی دشواری بازنگری قانون اساسی و ابعاد مختلف آن بررسی و نظری به وضعیت نظام حقوقی ایران شود. نگارندگان با روش تحلیلی- توصیفی و برپایه‌ی رویکرد مشاهده‌محور، ابتدا مسئله دشواری بازنگری را تشریح کردند و سپس وضعیت دشواری قواعد بازنگری در ایران سنجیدند. نتیجه آن شد که میزانِ دشواری قواعد بازنگری در ایران بالاست و همین، موجب ناکارآمدی قواعد بازنگری، پیدایش گونه‌ای نامناسب از «فرهنگ جهت‌دهی مجدد» و متروک شدن برخی از قواعد قانون اساسی شده است. از این رو، پیشنهاد شد که شاکله‌ی قواعد بازنگری دگرگون شود؛ اینگونه که بازنگری از حالت تک-مسیره به درآید و وضعیت چند‌مسیره و چندموضوعه به خودگیرد.