ـ احكام ذیل نسبت به همه مستخدمین و كاركنان در كلیه بخشهای دولتی و غیردولتی لازم الاجراء می باشد:
الف ـ مدت مرخصی زایمان با پرداخت تمام حقوق و فوق العاده های مرتبط به نه ماه تمام افزایش یابد. در صورت درخواست مادر تا دوماه از این مرخصی در ماه های پایانی بارداری قابل استفاده است. مرخصی مزبور برای تولد دو قلو و بیشتر، دوازده ماه می باشد. در مواردی كه مرخصی زایمان موجب اخلال در كار بخش خصوصی گردد، پس از تأیید وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعی هزینه تحمیل شده توسط دولت جبران خواهد شد.
ب ـ نوبت كاری شب برای مادران شاغل باردار و هم چنین مادران دارای فرزند شیرخوار تا دوسال و پدران تا یك ماهگی نوزاد، در مشاغل و فعالیت هایی كه نیازمند نوبت كاری شب میباشند، اختیاری است. شمول این بند شامل بخش خصوصی مشمول قانون كار نمی شود.
پ ـ اعطای دوركاری به درخواست مادران باردار، حداقل به مدت چهارماه در دوران بارداری در مشاغلی كه امكان دوركاری در آنها فراهم است، الزامی است.
ت ـ مادران شاغلی كه از زمان لازم الاجراء شدن این قانون فرزند یا فرزندانی به دنیا خواهند آورد به ازای هر فرزند، می توانند از یك سال كاهش در سن بازنشستگی برخوردار شوند و برای فرزند سوم و بیشتر میزان كاهش یك و نیمسال به ازای هر فرزند خواهد بود. حداقل سن بازنشستگی مشمولین این بند، برای مادران دارای یك فرزند چهل و دو سال، دارای دو فرزند چهل و یك سال و دارای سه فرزند و بیشتر چهل سال و حداقل با بیست سال سابقه بیمه است. برقراری مستمری یا حقوق بازنشستگی متناسب با سنوات پرداخت حق بیمه در زمان اشتغال می باشد.
تبصره ـ بار مالی اجرای این ماده از محل منابع حاصل از اجرای ماده (72) این قانون در ردیف خاصی در بودجه سنواتی پیش بینی و به سازمان تأمین اجتماعی و سایر صندوق های بازنشستگی تخصیص داده می شود.
نامهای جایگزین قانون: ندارد
برای ارسال نظر, لطفاً وارد شوید.