(منسوخه 24ˏ10ˏ1385)- آراء غیرقطعی و قابل تجدیدنظر یا فرجام همان است كه در قانون آئین دادرسی ذكر گردیده، تجدیدنظر یا فرجامخواهی طبق مقررات آئین دادرسی مربوط انجام خواهدشد. آراء قطعی دادگاههای عمومی و انقلاب، نظامی ودیوان عالی كشور جز از طریق اعاده دادرسی و اعتراض ثالث به نحوی كه درقوانین مربوط مقرر گردیده قابل رسیدگی مجدد نیست مگر در مواردی كه رأی به تشخیص رئیس قوه قضائیه خلاف بین شرع باشد كه در این صورت این تشخیص به عنوان یكی از جهات اعاده دادرسی محسوب و پرونده حسب مورد به مرجع صالح برای رسیدگی ارجاع می شود.
تبصره 1 (منسوخه 24ˏ10ˏ1385)- مراد از خلاف بین شرع، مغایرت رأی صادره با مسلمات فقه است و در موارد اختلاف نظر بین فقها ملاك عمل نظر ولی فقیه و یا مشهور فقها خواهدبود.
تبصره 2 (منسوخه 24ˏ10ˏ1385)– چنانچه دادستان كل كشور، رئیس سازمان قضائی نیروهای مسلح و رؤسای كل دادگستری استانها مواردی را خلاف بین شرع تشخیص دهند مراتب را به رئیس قوه قضائیه اعلام خواهندنمود.
تبصره 3 (منسوخه 24ˏ10ˏ1385)– آراء خلاف بین شرع شعب تشخیص، در یكی از شعب دیوان عالی كشور رسیدگی می شود.
تبصره 4 (منسوخه 24ˏ10ˏ1385)– پرونده هایی كه قبل از لازم الاجراءشدن این قانون به شعب تشخیص وارد شده است مطابق مقررات زمان ورود رسیدگی می شود.
پس از رسیدگی به پرونده های موجود، شعب تشخیص منحل می شود.
تبصره 5 (منسوخه 24ˏ10ˏ1385)– آرائی كه قبل از لازم الاجراءشدن این قانون قطعیت یافته است حداكثر ظرف سه ماه و آرائی كه پس از لازم الاجراءشدن این قانون قطعیت خواهد یافت حداكثر ظرف یك ماه از تاریخ قطعیت قابل رسیدگی مجدد مطابق مواد این قانون می باشد.
تبصره 6 (منسوخه 24ˏ10ˏ1385)– از تاریخ تصویب این قانون ماده (2) قانون وظایف و اختیارات رئیس قوه قضائیه مصوب 8/12/1378 و سایر قوانین مغایر لغو می شود.
1 - قاضی صادركننده رأی متوجه اشتباه رأی خود شود.
2 - قاضی دیگری پی به اشتباه رأی صادره ببرد بنحوی كه اگر به قاضی صادركننده رأی تذكر دهد متنبه گردد.
3 - ثابت شود قاضی صادركننده رأی صلاحیت رسیدگی و انشاء رأی را نداشته است.
نامهای جایگزین قانون: ندارد
برای ارسال نظر, لطفاً وارد شوید.