ـ دادگاه می تواند پیش از اتخاذ تصمیم در مورد اصل دعوی به درخواست یكی از طرفین در اموری از قبیل حضانت، نگهداری و ملاقات طفل و نفقه زن و محجور كه تعیین تكلیف آنها فوریت دارد بدون اخذ تأمین، دستور موقت صادر كند. این دستور بدون نیاز به تأیید رئیس حوزه قضائی قابل اجراء است. چنانچه دادگاه ظرف شش ماه راجع به اصل دعوی اتخاذ تصمیم نكند، دستور صادرشده ملغی محسوب و از آن رفع اثر می شود، مگر آنكه دادگاه مطابق این ماده دوباره دستور موقت صادر كند.
نامهای جایگزین قانون: ندارد
برای ارسال نظر, لطفاً وارد شوید.