به منظور حفظ ظرفیت تولید و نیل به خودكفایی در تولید محصولات اساسی كشاورزی و دامی از جمله گندم، جو، ذرت، برنج، دانه های روغنی، چغندر قند و نیشكر، گوشت قرمز، شیر و تخم مرغ، اصلاح الگوی مصرف براساس استانداردهای تغذیه، گسترش كشاورزی صنعتی و دانش بنیان، فراهم نمودن زیرساخت های امنیت غذایی و ارتقای ارزش افزوده بخش كشاورزی بر مبنای ملاحظات توسعه پایدار اقدامات زیر انجام می شود:
1- درصورت تأمین منابع در بودجه سالانه ارتقای بهره وری (راندمان) آبیاری بخش به حداقل شصت درصد (60 %) پس از پنج سال از تصویب این قانون از طریق اجرای عملیات زیربنایی آب و خاك از جمله طرحهای تجهیز و نوسازی، توسعه شبكه ها، زهكشها و روشهای نوین آبیاری و اجرای عملیات به زراعی و به نژادی و استمرار آن در سنوات بعدی
2- تحویل آب مورد نیاز كشاورزان به صورت حجمی براساس الگوی كشت هر منطقه و با استفاده از مشاركت بخش دولتی و غیردولتی
3- ارتقای شاخص بهره وری مصرف آب در بخش كشاورزی و افزایش تولید محصول به ازای واحد حجم مصرفی
4- گسترش مبارزه تلفیقی با آفات و بیماری های گیاهی، مصرف بهینه سموم، كود شیمیایی، مواد زیست شناختی (بیولوژیكی) و داروهای دامی و همچنین مبارزه زیست شناختی (بیولوژیكی) و توسعه كشت زیستی (ارگانیك) مدیریت تلفیقی تولید و اعمال استانداردهای ملی كنترل كیفی تولیدات و فرآورده های كشاورزی در راستای پوشش تولید
5- نوسازی ماشین آلات كشاورزی و از رده خارج كردن ماشین آلات فرسوده كشاورزی و توسعه ماشینی كردن (مكانیزاسیون) برمبنای اقلیم و شرایط و همچنین قابلیت و توانایی كشاورزان هر منطقه و رسیدن به ضریب نفوذ صد درصدی ماشینی كردن آن
6- ترویج استفاده از كودهای آلی و زیستی (ارگانیك) بذور و نژادهای دامی، طیور و آبزیان اصلاح شده در كشور و افزایش میزان مصرف این گونه كودها، بذور و نژادهای دامی، طیور و آبزیان در جهت تولید غذای سالم
7- درصورت تأمین منابع در بودجه سالانه گسترش پوشش بیمه تولیدات بخش كشاورزی و عوامل تولید تا رسیدن به سطح پوشش صد درصدی
نامهای جایگزین قانون: ندارد
برای ارسال نظر, لطفاً وارد شوید.