ـ عوارض سالانه كلیه وسائط نقلیه اعم از خودروهای سبك و سنگین و موتورسیكلت ها به شرح ذیل تعیین می شود:
الف ـ وسائط نقلیه تولید داخل معادل یك در هزار قیمت فروش كارخانه و وسائط نقلیه وارداتی معادل یك و نیم در هزار مجموع ارزش گمركی و حقوق ورودی مشمول عوارض سالانه می شوند. مأخذ محاسبه عوارض موضوع این بند مأخذ مذكور در تبصره (1) ماده (28) این قانون است.
ب ـ وسائط نقلیه در شهرهای آلوده تا ده سال پس از تولید با مأخذ مذكور در تبصره (1) ماده (28) این قانون و معادل یك بیستم نرخ های مندرج در جدول ماده مذكور مشمول عوارض سالانه آلایندگی وسائط نقلیه علاوه بر عوارض موضوع بند «الف» این ماده می شوند. پس از سال دهم تولید، هر سال به میزان ده درصد (10%) به نرخ پایه عوارض آلایندگی وسائط نقلیه مذكور اضافه می شود تا حداكثر به دو برابر نرخ پایه افزایش یابد. وسائط نقلیه ای كه نرخ عوارض سالانه آلایندگی آنها در جدول ذیل ماده (28) صفر می باشد، تا سپری شدن پنج سال از سال تولید، از پرداخت عوارض سالانه آلایندگی معاف می باشند و پس از آن، وسائط نقلیه سنگین با نرخی معادل یك دهم نرخهای مندرج در ردیف (D) جدول ماده (28) و سایر وسائط نقلیه با نرخی معادل یك دهم نرخهای مندرج در ردیف (C) جدول مذكور مشمول عوارض سالانه آلایندگی می باشند. در مورد خودروهایی كه تولید یا واردات آنها متوقف می شود، مأخذ محاسبه توسط سازمان و متناسب با آخرین سال تولید یا واردات تعیین می شود. فهرست شهرهای آلوده كه وسائط نقلیه با پلاك انتظامی متعلق به شهرهای مذكور مشمول عوارض سالانه آلایندگی می شوند، حداكثر تا پایان دی ماه هر سال با پیشنهاد سازمان حفاظت محیط زیست و تصویب هیأت وزیران برای اجراء در سال بعد تعیین می شوند.
تبصره 1ـ وزارت كشور مكلف است با ایجاد سامانه الكترونیك متمركز عوارض سالانه وسائط نقلیه، امكان پرداخت و صدور الكترونیكی مفاصاحساب عوارض موضوع بندهای «الف» و «ب» این ماده را برای مالكان و استعلام برخط میزان عوارض پرداخت نشده مربوط به وسائط نقلیه را برای نیروی انتظامی و دفاتر اسناد رسمی فراهم كند.
تبصره 2 ـ پرداخت عوارض موضوع بندهای «الف» و «ب» این مادهبر عهده مالك است. مالكان وسائط نقلیه مكلفند عوارض مذكور هر سال را تا پایان همان سال پرداخت نمایند. چنانچه مالكیت وسائط نقلیه مذكور پس از سال تولید تغییر نماید، پرداخت عوارض سالانه و عوارض سالانه آلایندگی موضوع این مادهاز سال انتقال بر عهده مالك جدید است.
تبصره 3 ـ وسائط نقلیه ای كه گواهی اسقاط دارند، در سال اسقاط، مشمول عوارض بند «ب» موضوع این ماده نمی شوند.
تبصره 4 ـ كلیه وسائط نقلیه كه قبل یا بعد از لازم الاجراء شدن این قانون شماره گذاری شده باشند نیز مشمول عوارض موضوع این ماده می شوند.
تبصره 5 ـ ثبت سند انتقال وسائط نقلیه توسط دفاتر اسناد رسمی و یا تعویض پلاك توسط نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (معاونت راهنمایی و رانندگی)، منوط به تسویه عوارض بندهای «الف» و «ب» این ماده مربوط به وسائط نقلیه مورد معامله و سایر وسائط نقلیه متعلق به انتقال دهنده و انتقال گیرنده است.
تبصره 6 ـ پرداخت عوارض موضوع بندهای «الف» و «ب» این ماده هر سال، حداكثر تا پایان همان سال، موجب برخورداری از تخفیف به میزان بیست درصد (20%) است.
تبصره 7 ـ پرداخت عوارض مذكور پس از موعد مقرر مشمول جریمه غیرقابل بخشودگی معادل ده درصد (10%) عوارض سالانه است و در صورت تأخیر بیش از یك ماه، علاوه بر جریمه مذكور مشمول جریمه ای معادل دو درصد (2%) عوارض سالانه به ازای هر ماه نسبت به مدت تأخیر است.
تبصره 8 - در صورتی كه مالك یا مالكان خودروهای سبك و سنگین و موتورسیكلت از پرداخت عوارض موضوع این ماده به مدت پنج سال از سال مالكیت، خودداری نمایند و یا مبلغ عوارض و جریمه پرداخت نشده از پنج درصد (5%) نصاب معاملات كوچك موضوع جزء (1) ماده (3) قانون برگزاری مناقصات مصوب 1383/1/25، بیشتر شود، نیروی انتظامی موظف است بر اساس فهرست اعلامی وزارت كشور نسبت به توقف وسائط نقلیه مزبور تا پرداخت بدهی اقدام كند.
تبصره 9 ـ نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران و شهرداری ها مكلفند امكان دسترسی برخط به پایگاه اطلاعات وسائط نقلیه خود را با رعایت طبقه بندی برای وزارت كشور فراهم كنند.
تبصره 10 ـ وزارت كشور موظف است نسبت به اطلاع رسانی در خصوص وظایف و تكالیف مالكان وسائط نقلیه به طرق مقتضی از جمله از طریق ارسال پیامك اقدام كند.
تبصره 11 ـ آیین نامه اجرائی این ماده ظرف سه ماه از تاریخ ابلاغ این قانون با پیشنهاد وزارت كشور به تصویب هیأت وزیران می رسد.
ت ـ مالیات نقل و انتقال وسائط نقلیه
نامهای جایگزین قانون: ندارد
برای ارسال نظر, لطفاً وارد شوید.