قانون مالیات بر سوداگری و سفته بازی مصوب 1404 - ماده 20

دسته‌بندی: مالیاتی | تاریخ ثبت: ۱۴۰۴/۰۶/۱۴ ۲۰:۴۵ | آخرین به‌روزرسانی: ۱۴۰۴/۰۸/۱۲ ۱۹:۴۶

در تبصره (1) ماده (105) قانون مالیات های مستقیم عبارت «غیرتجاری» حذف و هفت تبصره به عنوان تبصره های (8) تا (14) به ماده مذكور به شرح زیر الحاق می شود:
تبصره 8- پس از استقرار بستر اجرائی موضوع ماده (16 مكرر) قانون پایانه های فروشگاهی و سامانه مؤدیان، انتقال دارایی های موضوع بند (1) ماده (46) این قانون مشمول استثنای صدر این ماده نمی شود و عایدی سرمایه حاصل از انتقال دارایی های مذكور، مشمول مالیات موضوع این فصل می شود. در صورتی كه تاریخ تملك دارایی های مذكور پیش از استقرار بستر اجرائی باشد، صرفاً تا چهار سال پس از استقرار بستر اجرائی، اولین انتقال آنها مشمول مالیات موضوع این فصل نمی شوند.
تبصره 9- در صورت عدم وجود صورتحساب الكترونیكی خرید دارایی های موضوع بند (1) ماده (46) این قانون متعلق به اشخاص موضوع این فصل كه بر اساس اسناد رسمی، تاریخ تملك آنها پیش از استقرار بستر اجرائی باشد، «تاریخ تملك» دارایی، تاریخ درج شده در سند مذكور است و در صورتی كه از طریق اسناد عادی معامله شده باشد، تاریخ تملك، تاریخ استقرار بستر اجرائی است. همچنین حسب مورد ارزش روز دارایی موضوع تبصره (1) ماده (48) این قانون در زمان استقرار بستر اجرائی، قیمت خرید دارایی های مذكور محسوب می شود.
تبصره 10- در محاسبه عایدی سرمایه حاصل از انتقال دارایی های موضوع بند (1) ماده (46) این قانون، عایدی ناشی از تورم از كل عایدی سرمایه كسر می شود. عایدی ناشی از تورم عبارت است از مازاد «قیمت خرید تعدیل شده» از «قیمت خرید».
در خصوص دارایی های موضوع این تبصره، صرفاً در صورتی كه قیمت خرید بیشتر از قیمت فروش باشد، زیان حاصل از انتقال دارایی قابل استهلاك خواهد بود.
تبصره 11- در صورتی كه دوره تملك دارایی های موضوع بند (1) ماده (46) این قانون متعلق به اشخاص موضوع این فصل، دو سال یا كمتر از دو سال باشد، در محاسبه عایدی سرمایه آن حكم تبصره (10) این ماده لحاظ نمی شود. شرط دوره تملك بیش از دو سال مذكور در این تبصره، در هر پنج سال، صرفاً برای یك دارایی در نظر گرفته نمی شود.
تبصره 12- در خصوص اشخاص موضوع این ماده كه بدون لحاظ عایدی سرمایه حاصل از انتقال دارایی های موضوع بند (1) ماده (46) این قانون، زیان ده هستند، در صورتی كه دوره تملك دارایی های مذكور دو سال یا بیشتر باشد، عایدی مذكور با سایر درآمدهای مشمول مالیات این اشخاص جمع می شود و در غیر این صورت اگر دوره تملك دارایی های مذكور كمتر از دو سال باشد، صرفاً یك سوم از عایدی مذكور با سایر درآمدهای مشمول مالیات این اشخاص جمع می شود و مابقی عایدی حسب مورد با نرخ های مربوط مشمول مالیات می باشد.
تبصره 13- در صورتی كه دارایی های موضوع بند (1) ماده (46) این قانون مرتبط با فعالیت اشخاص موضوع این فصل نباشد، در محاسبه عایدی سرمایه آن حكم تبصره (10) این ماده لحاظ نمی شود.
تبصره 14- آیین نامه اجرائی این ماده حداكثر یك سال پس از تاریخ لازم الاجرا شدن این ماده، توسط سازمان تهیه می شود و به تصویب هیأت وزیران می رسد.

نام‌های جایگزین قانون: ندارد

نظر خود را در مورد این ماده بیان کنید!

برای ارسال نظر, لطفاً وارد شوید.