به منظور تأمین منابع مالی پایدار برای بخش سلامت، توسعه كمّی و كیفی بیمه های سلامت و مدیریت منابع سلامت از طریق نظام بیمه با محوریت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی اقدامات زیر انجام می گیرد:
الف - پوشش بیمه پایه برای تمامی جمعیت كشور اجباری بوده و برخورداری از یارانه دولت جهت حق بیمه سرپرست خانوار و افراد تحت تكفل وی از طریق ارزیابی وسع برای حداقل پنج دهك پایین درآمدی به صورت رایگان و برای سایر دهكها با اخذ سرانه بر اساس ضوابط ذیل و آیین نامه ای است كه به پیشنهاد شورای عالی بیمه سلامت كشور تهیه می شود و به تصویب هیأت وزیران می رسد.
تبصره - كلیه ایرانیان فاقد بیمه پایه سلامت، بیمه شده سازمان بیمه سلامت ایران محسوب می شوند. مطالبات سازمان بابت حق بیمه و خسارات تأخیر تأدیه بر اساس مفاد این قانون، در حكم مطالبات مستند به اسناد لازم الاجراست و با اعلام سازمان بیمه سلامت ایران از محل مطالبات فرد از دستگاه های اجرایی از جمله یارانه نقدی به موجب آیین نامه اجرایی كه توسط بیمه سلامت ایران و همكاری سازمان هدفمندسازی یارانه ها تهیه شده و به تصویب هیأت وزیران می رسد، دریافت می شود.
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی مكلف است گزارش عملكرد این بند را هر شش ماه یك بار به مجلس ارسال نماید.
ب - حق بیمه پایه سلامت خانوار به شرح ذیل، سهمی از درآمد خانوار می باشد:
1- خانواده روستاییان، عشایر و اقشار نیازمند تحت پوشش نهادهای حمایتی: معادل هفت درصد (7%) حداقل دستمزد مشمولان قانون كار كه صد درصد (١٠٠%) آن بر مبنای بند «الف» این ماده توسط دولت در قالب بودجه سنواتی تأمین می شود.
2- كاركنان دستگاه های اجرائی: معادل هفت درصد (7%) حقوق و مزایای مستمر آنان كه بخشی از آن به میزانی كه در بودجه سنواتی تعیین می گردد از محل بودجه عمومی دولت تأمین می شود.
3- بیمه شدگان و مشتركان سازمان تأمین اجتماعی: مطابق قانون تأمین اجتماعی
4- سهم خانوارهای سایر اقشار، متناسب با گروه های درآمدی: معادل هفت درصد (7%) درآمد، حداكثر معادل سقف درآمد كاركنان دولت
پ - دولت مكلف است پرداخت سرانه حق بیمه پایه سلامت افرادی را كه به عهده دارد، به صورت كامل در لوایح بودجه سنواتی پیش بینی نماید و صددرصد (100%) آن را با رعایت ماده (30) قانون برنامه و بودجه كشور و ماده (28) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (2) و مشابه پرداخت های فصل اول حقوق و دستمزد به سازمان بیمه سلامت ایران تخصیص دهد.
ت - به منظور كاهش هزینه های مردم، شورای عالی بیمه سلامت كشور مكلف است نسبت به استطاعت سنجی مالی مبتنی بر داده های پایگاه اطلاعات رفاه ایرانیان در جهت تقویت رفتارهای مناسب بهداشتی و درمانی خانوارها از طریق برقراری نظام خودپرداخت متغیر و پلكانی برای بسته مذكور مبتنی بر بار مالی خدمات، اقدام نماید و مراتب را به تصویب هیأت وزیران برساند. سقف ریالی پرداخت از جیب بیمار به صورت سالانه در راستای هدف كمّی مندرج در جدول شماره (15) تا پایان برنامه و از طریق ساز و كار ماده (9) قانون احكام دائمی برنامه های توسعه كشور تعیین می گردد.
ث - دولت مجاز است از سال اول اجرای برنامه با رعایت اصل بیست و نهم (29) قانون اساسی بر اساس آزمون وسع و در سقف بودجه مصوب نسبت به اجرای برنامه حمایتی درمان مازاد بر بسته بیمه پایه در بیمارستان ها و مراكز درمانی دولتی برای بازنشستگان و دهك های پایین درآمدی (حداقل سه دهك) بر اساس آیین نامه ای كه به پیشنهاد سازمان و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی به تصویب هیأت وزیران می رسد، اقدام نماید.
ج - سهم بیمه گذار (فرانشیز) در موارد بستری برای مددجویان تحت پوشش كمیته امداد امام خمینی (ره) و سازمان بهزیستی كشور، رزمندگان معسر و زنان سرپرست خانوار معسر با تأیید نهادهای مربوط به صورت رایگان و برای سایر گروه ها در دهك های اول تا پنجم دو درصد (2%) و سایر دهك ها ده درصد (10%) تعیین می گردد. اجرای حكم این بند منوط به تأمین منابع مالی مورد نیاز توسط دولت در قوانین بودجه سنواتی است.
چ - سازمان های بیمه گر پایه سلامت مكلفند در طول اجرای برنامه، حداقل پنج درصد (5%) از اعتبارات مصوب سالانه خود را جهت ارتقای اصول پیشگیری در سطح جامعه در موارد خود مراقبتی (پایش عوامل خطر متابولیك)، ورزش، تغذیه سالم، بهداشت روان و مهار (كنترل) مصرف دخانیات بر اساس اطلاعات موجود در پایگاه ملی سلامت یا پرونده الكترونیكی سلامت در قالب مشوق های مختلف برای بیمه شدگان از جمله تخفیف در حق بیمه هزینه نمایند. آیین نامه اجرایی این بند توسط شورای عالی بیمه سلامت كشور تهیه می شود و به تصویب هیأت وزیران می رسد.
ح -
1- علاوه بر مالیات بر ارزش افزوده خاص محصولات دخانی موضوع بند «ت» ماده (26) قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب 1400/3/2، مالیات عملكرد، حقوق ورودی و حق انحصار بر محصولات دخانی، از ابتدای سال 1403 مالیات هر نخ سیگار و هر بسته تنباكوی پنجاه گرمی نسبت به قانون بودجه سال 1402 كل كشور مصوب 1401/12/24 سالانه به شرح زیر افزایش می یابد:
1- 1- هر نخ سیگار تولید داخل با نشان ایرانی پانزده درصد (15%)
2- 1- هر نخ سیگار تولید داخل با نشان بین المللی بیست و پنج درصد (25%)
3- 1- هر نخ سیگار وارداتی با هر نشان پنجاه درصد (50%)
4- 1- هر بسته تنباكوی پنجاه گرمی تولید داخل بیست درصد (20%)
5- 1- هر بسته تنباكوی پنجاه گرمی وارداتی آماده مصرف پنجاه و پنج درصد (55%)
صددرصد (100%) درآمدهای حاصل از اجرای این جزء توسط سازمان امور مالیاتی كشور وصول و به خزانه داری كل كشور واریز می گردد و در بودجه های سنواتی جهت كاهش مصرف دخانیات، پیشگیری و درمان بیماری های ناشی از آن، توسعه اماكن ورزشی با اولویت مناطق كم برخوردار و توسعه اماكن ورزشی در مدارس اختصاص می یابد.
وزارتخانه های امور اقتصادی و دارایی، بهداشت، درمان و آموزش پزشكی، آموزش و پرورش و ورزش و جوانان مكلفند گزارش عملكرد این جزء را سالانه به كمیسیون های بهداشت و درمان و فرهنگی و معاونت نظارت مجلس ارسال نمایند.
2- وزارت صنعت، معدن و تجارت مكلف است:
1- 2 - امكان دسترسی برخط سازمان امور مالیاتی كشور به سامانه های اطلاعاتی مرتبط با واردات، تولید و توزیع سیگار و انواع محصولات دخانی را با رعایت قانون مدیریت داده ها و اطلاعات ملی فراهم نماید.
2- 2 - نسبت به شناسایی كلیه واحدهای تولیدی و عرضه كننده محصولات دخانی كه به صورت غیر قانونی تولید و عرضه می شود، اقدام و ضمن جلوگیری از فعالیت آنان متخلفین را به مراجع ذی صلاح قانونی معرفی نماید.
3- ستاد مبارزه با قاچاق كالا و ارز با همكاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی و وزارت صنعت، معدن و تجارت نسبت به جمع آوری كلیه محصولات دخانی قاچاق و تقلبی فاقد شناسه (كد) رهگیری اقدام و متخلف را به مراجع ذی صلاح قانونی معرفی نماید.
4- وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مكلف است چاپخانه هایی را كه بدون مجوز قانونی نسبت به چاپ اقلام مورد نیاز تولیدكنندگان مواد دخانی خصوصاً تنباكوی معسل با نشانهای مختلف خارجی و داخلی اقدام می كنند، شناسایی و متخلف را به مراجع ذی صلاح قانونی معرفی نماید.
فصل 15- ارتقای فرهنگ عمومی و رسانه
نامهای جایگزین قانون: ندارد
برای ارسال نظر, لطفاً وارد شوید.