موارد صدور پروانه بهره برداری اجباری به شرح زیر است:
1- اقتضای مصالح ملی و منافع عمومی: درمواردی كه با نظر بالاترین مقام دستگاه اجرائی مربوط، مصالح ملی و منافع عمومی (مانند امنیت ملی، تغذیه، بهداشت یا توسعه سایر بخش های اقتصاد كشور) اقتضاء كند كه دستگاه اجرائی یا اشخاص ثالث معین از اختراع بهره برداری كنند.
2- اتخاذ رویه های ضد رقابتی: در صورتی كه بهره برداری مالك اختراع یا اشخاص مجاز از طرف او، مغایر با رقابت آزاد باشد و بالاترین مقام دستگاه اجرائی مربوط، بهره برداری از اختراع را رافع مشكل تشخیص دهد.
3- كوتاهی بهره برداری اختراع در ایران: هنگامی كه سه سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه اختراع یا دو سال از تاریخ صدور گواهینامه اختراع گذشته و مخترع، بدون عذر موجه در ایران از آن بهره برداری نكرده یا به میزان كافی عرضه نكرده باشد. در محاسبه مهلت حمایت، مهلتی كه طولانی تر است باید منظور گردد.
4- وجود اختراعات وابسته: در مواردی كه اختراع مؤخّر كه متضمن پیشرفت مهم فنی است و اهمیت اقتصادی قابل توجهی دارد بدون استفاده از یك اختراع مقدم، قابل بهره برداری نباشد.
نامهای جایگزین قانون: ندارد
برای ارسال نظر, لطفاً وارد شوید.