در موارد زیر بیمه گر مكلف است بدون هیچ شرط و أخذ تضمین، خسارت زیان دیده را پرداخت كند و پس از آن می تواند به قائم مقامی زیان دیده از طریق مراجع قانونی برای بازیافت تمام یا بخشی از وجوه پرداخت شده به شخصی كه موجب خسارت شده است مراجعه كند:
الف - اثبات عمد مسبب در ایجاد حادثه نزد مراجع قضائی
ب - رانندگی در حالت مستی یا استعمال مواد مخدر یا روانگردان مؤثر در وقوع حادثه كه به تأیید نیروی انتظامی یا پزشكی قانونی یا دادگاه رسیده باشد.
پ - در صورتی كه راننده مسبب، فاقد گواهینامه رانندگی باشد یا گواهینامه او متناسب با نوع وسیله نقلیه نباشد.
ت - در صورتی كه راننده مسبب، وسیله نقلیه را سرقت كرده یا از مسروقه بودن آن، آگاه باشد.
تبصره1- در صورت وجود اختلاف میان بیمه گر و مسبب حادثه، اثبات موارد فوق در مراجع قضائی صالح صورت خواهد گرفت.
تبصره 2- در مواردی كه طبق این قانون بیمه گر حق رجوع به مسبب حادثه یا قائم مقام قانونی وی را دارد، اسناد پرداخت خسارت از سوی بیمه گر در حكم اسناد لازم الاجراء است و از طریق دوایر اجرای سازمان ثبت اسناد و املاك كشور قابل مطالبه و وصول می باشد.
تبصره 3- در صورتی كه حادثه در حین آموزش رانندگی توسط مراكز مجاز یا آزمون اخذ گواهینامه رخ دهد، خسارت پرداخت شده به وسیله شركت بیمه از آموزش گیرنده یا آزمون دهنده قابل بازیافت نخواهد بود و حسب مورد آموزش دهنده یا آزمون گیرنده، راننده محسوب می شود.
نامهای جایگزین قانون: ندارد
برای ارسال نظر, لطفاً وارد شوید.