شاكی و متهم بابت هزینه انتشار آگهی، ایاب و ذهاب گواهان، حق الزحمه كارشناسان، مترجمان و پزشكان و سایر اشخاصی كه به تشخیص مقام قضائی احضار می شوند، وجهی نمی پردازند و هزینه های مذكور از اعتبارات مربوط به قوه قضائیه پرداخت می شود، اما هرگاه اقدامات مذكور بنا به درخواست شاكی صورت گیرد، شاكی باید هزینه مقرر را مطابق قوانین و مقررات و تعرفه های مربوط، در مهلت تعیین شده، پرداخت كند. در صورتی كه شاكی ملزم به پرداخت هزینه مذكور باشد و از پرداخت آن امتناع كند، هزینه مذكور از اعتبارات مربوط به قوه قضائیه پرداخت می شود و مراتب به اطلاع دادستان می رسد تا به دستور وی و از طریق اجرای احكام مدنی، با توقیف و فروش اموال شاكی، با رعایت مستثنیات دین، معادل هزینه پرداخت شده اخذ و به حساب مربوط در خزانه داری كل واریز شود. در هر صورت از متهم هیچ هزینه ای اخذ نمی شود.
تبصره 1- در صورتی كه به تشخیص مقام قضائی، شاكی قادر به پرداخت هزینه های فوق نباشد، هزینه از اعتبارات قوه قضائیه پرداخت می شود.
تبصره 2- در موارد فوری به دستور مقام قضائی، اقدامات موضوع این ماده، پیش از پرداخت هزینه مربوط انجام می شود.
تبصره 3- میزان هزینه ایاب و ذهاب گواهان مطابق تعرفه ای است كه ظرف شش ماه از تاریخ لازم الاجراء شدن این قانون توسط وزیر دادگستری تهیه می شود و به تصویب رئیس قوه قضائیه می رسد.
نامهای جایگزین قانون: کیفری, دادرسی کیفری, قانون کیفری
برای ارسال نظر, لطفاً وارد شوید.